Halte Ikea

Het Parool | 21 oktober 2018

Een mens sleept meer mee dan hij denkt. Al helemaal wanneer hij bij Ikea is geweest. Dat geeft zwaarbepakte lotgenoten bij metrohalte Bullewijk. 'En dan heb ik nog niet eens alles kunnen halen.'

​

'Er staat toch géén TNT-bezorgservice op mijn hoofd, of wel dan?" bijt een man met een opgerold tapijt op zijn schouder zijn vrouw toe. Hij staat te trillen op zijn benen, het zweet parelt op zijn voorhoofd. Zijn vrouw sleept met veel moeite twee overvolle Ikeatassen met zich mee. De hengsels snijden in haar handen. 

Gelukkig, ze zijn er bijna. Metrostation Bullewijk is in zicht. Nu nog door die metropoortjes heen.

Het is zaterdagmiddag en topdrukte bij Ikea. Niet alleen in het meubelwarenhuis zelf, maar vooral op de looproute tussen Ikea en metrostation Bullewijk, een tochtig stuk niemandsland in Zuidoost. Niet-autobezitters kunnen die route wel dromen, andere opties om met het openbaar vervoer bij Ikea uit te komen zijn er namelijk niet. Er gaat geen tram, er gaat geen bus. Je bent overgeleverd aan de metro.

Metrostation Bullewijk heeft, aldus het GVB, dagelijks ongeveer 6800 in-en uitstappers, al gaan die natuurlijk niet allemaal naar Ikea. Dagelijks verwelkomt het woonwarenhuis in Amsterdam wel 'enkele duizenden' bezoekers.

De blauwe tas
De looproute is vol met lotgenoten die hoopvol naar de Zweedse meubelgigant gaan of gingen, en gelukkig of teleurgesteld terugkeren. Via de Haarlerbergweg, het Bullewijkpad op - een wandeling van zo'n tien minuten.
Als de Frakta (die blauwe Ikeatas) te klein of te zwaar blijkt, kiezen mensen er vaak voor om met het winkelkarretje naar de metrohalte te lopen. Het Ikeapersoneel haalt de wagentjes eind van de dag op.

​

Toen uit onderzoek van Ikea bleek dat 52 procent van de Amsterdamse klanten geen auto heeft, werden in 2015 langs de route drie reuzenmeubels geplaatst, waaronder de PS VÅGÖ tuinstoel. Voor de bewegwijzering, maar mensen kunnen er, bepakt en bezakt, ook even op uitrusten.

Je sleept als mens namelijk meer mee dan je denkt - of wilt. Kom je voor een paar glazen en waxinelichtjes, vind je jezelf terug met een complete keukeninrichting en een Billy uit de Koopjeshoek.

Hebberig
"Ja, ik kwam dus voor een paar placemats en een schoenenkast. Maar toen zagen we deze deurmat," zegt Sterre ten Cate. Met Mehmet Karatas heeft ze net de 'walk of shame' van de Ikea naar het station afgelegd. "We hebben dit bezoek al zo lang uitgesteld, maar nu moesten we wel. Ik zie wel op tegen de rest van de terugweg."

Dat gevoel kent Luanda Silva (19). De student uit Brazilië is net in Amsterdam komen wonen. Een rijbewijs heeft ze niet, en ze kent nog niet zo veel mensen hier. "Er zat niets anders op dan met de metro te gaan," verzucht ze. "Daar heb ik nu wel een beetje spijt van. Het is onverwachts best warm vandaag en ik hoop dat ik met al mijn verfspullen en kastje door de poortjes heen kom."

​

Ikea maakt hebberig, en die hebberigheid eist zijn tol op station Bullewijk waar Neal Patel zich met zijn gezin een weg naar de lift probeert te banen. "Weet je wat het is," zegt hij. "Je denkt: ik ga naar Ikea. Ik ga nuttige dingen kopen. Vervolgens kom je met rommel terug. Zoals dit: een tunnel voor mijn dochtertje, waar ze straks lekker doorheen kan kruipen. Wat móet ik er eigenlijk mee?"

Uitputtingsslag
Nikola Culafic herpakt de boel op de hoek van het Bullewijkpad. Hij tilt zijn in plastic verpakte matras weer op en laat het op zijn schouder balanceren. Zijn handen glijden steeds weg. "Het is een uitputtingsslag," zegt hij. Het matras weegt 14 kilo en dat valt hem vies tegen. "Ik dacht: hier hoef ik geen auto voor te huren, dat doe ik wel even met de metro. Gelukkig woon ik vlak bij halte Wibautstraat. Ik ben er bijna."

​

Dat geluk heeft ook Vatsal Panwar, die in Gein woont. De metro stopt zo goed als voor de deur. "In deze tassen zit een douchegordijn, kussens en een boormachine. Het valt nog best mee, ik kan het nog nét dragen. Maar ik moet binnenkort wel weer terug. Ik heb lang niet alles kunnen halen."

Waarom zóu je eigenlijk slepen? Ikea heeft een bezorgservice. Lijden is in dit geval een keuze, weet de Braziliaanse Romulo Jovelli (27) ook wel. Maar die bezorgservice is best prijzig, en het is al vaak misgegaan. "Daarom ben ik met mijn vrouw vandaag zelf gegaan voor de belangrijkste spullen."
Hij sleept twee stoelen mee, zijn vrouw een lamp en een stoofpan. "We wilden ook nog een nieuw bed. Maar dat kregen we natuurlijk niet in de metro. Dat wordt maandag geleverd. Hopelijk."

​

Wat mag er mee?

Volgens Mireille Muller, woordvoerder van het GVB, is de grens van wat wel en wat niet mee mag in de metro lastig te bepalen. "Wij zijn natuurlijk een personenvervoerder, geen vrachtvervoerder of verhuisbedrijf. Iets meenemen hoeft geen probleem te zijn, maar het mag logischerwijs geen gevaar of hinder opleveren voor medereizigers. Daarbij moeten aanwijzingen van de GVB-medewerker altijd worden opgevolgd." 

Volgens Muller bellen veel mensen even van tevoren met de vraag of iets mee mag met de metro. Zo kreeg het GVB weleens de vraag of een wasmachine mee mocht, of een grote glasplaat. Die verzoeken werden om veiligheidsredenen afgewezen. 

Klachten over grootvervoerders echter zijn schaars. "Ik vermoed dat onze reizigers prima doorhebben wat kan en wat niet, en dat een enkeling de grens opzoekt. Als je al problemen hebt bij het passeren van de poortjes, is dat waarschijnlijk een veeg teken. Dan kun je beter terugkeren naar de Ikea, die een bezorgservice heeft."